NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُبَيْدُ
اللَّهِ بْنُ
عُمَرَ بْنِ
مَيْسَرَةَ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ قُدَامَةَ
فِي آخَرِينَ
قَالُوا
حَدَّثَنَا
عَثَّامٌ
عَنْ
الْأَعْمَشِ
عَنْ عَطَاءِ
بْنِ السَّائِبِ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَمْرٍو
قَالَ
رَأَيْتُ رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
يَعْقِدُ
التَّسْبِيحَ
قَالَ ابْنُ
قُدَامَةَ
بِيَمِينِهِ
Abdullah b. Amr (r.a.)'den;
demiştir ki:
Resûlullah (s.a.v.)'İ
(parmak uçlarıyla) sayarak tesbih çekerken gördüm.
İbn Kudâme: "sağ
eliyle" dedi.
İzah:
Nesaî, sehv; Tirmizî,
deavat; îbn Mâce, ikâme; Ahmed b. Hanbel, II, 161, 205.
Buradaki
"tesbih"den maksat elde çekilen 33 veya 99 taneli âlet değil, zikir olarak söylenen
"subhanellah" veya buna benzer sözlerdir.
Hadis-i şerifin tümüne
râvîlerden İbn Kudâme'nin kaydı ile birlikte bakıldığında mânânın
"Resulullah (s.a.v.)'ı sağ eliyle sayarak teşbih çekerken gördüm" şeklinde
anlaşılması gerekir.
Hadis-i şerif söylenen
zikirlerin sağ el parmaklarıyla sayılmasının daha iyi olduğuna delildir.